Należy wiedzieć, że jest to bardzo szlachetna, stara rasa gołębia o dobrze utrwalonym genotypie. Nie ulega wątpliwości, że jej nazwa wiąże się z charakterystycznym ubarwieniem (rysunkiem), kojarzącym się z tradycyjnym strojem noszonym przez siostry zakonne.
Jaka jest historia tej rasy gołębia?
Te ładne średniodziobe gołębie są hodowane w wielu państwach Europy, jednak największą popularnością cieszą się w Niemczech, gdzie już w 1908 roku powstał klub zrzeszający hodowców tej rasy. Zakonniczka niemiecka należy do najstarszych ras gołębi orientalnego pochodzenia. Wspomina o niej Ulisses Aldrovandi w swym epokowym dziele pod tytułem „Ornithologiae tomus terrius, ac postremus” (1603 rok), opisuje ją także John Moore, w książce pod tytułem „A treatise on domsestic pigeons” (1765 rok). Nasi zachodni sąsiedzi uważają zakonniczki za jedną z najstarszych ras hodowanych na terenie Niemiec.
Oto zewnętrzne cechy charakterystyczne dla tej rasy:
1). Oczy – o perłowych tęczówkach (dopuszczalne małe żyłki krwiste).
2). Brew wąska – u czarnych, niebieskich i srebrnych jest barwy ciemnej; u niebiesko-płowych – szara; natomiast u czerwonych i żółtych – bladoczerwona.
3). Dziób – mniej niż średnio długi, lekko odchylony, osadzony pod wyraźnym kątem do czoła; u czarnych, niebieskich i srebrnych – barwy ciemnej; u niebiesko-płowych – rogowej; natomiast u czerwonych i żółtych – jasnej. Woskówki są delikatne i lekko przypudrowane.
4). Głowa – jest dobrze zaokrąglona, z możliwie wysoko usytuowaną okrągłą koroną, z obustronnie dobrze rozwiniętymi rozetami. Istnieje też odmiana gładkogłowa.
5). Szyja – krótka i krępa, prosto noszona; gardło dobrze wycięte.
6). Pierś – zaokrąglona, szeroka, lekko wysunięta do przodu.
7). Upierzenie – dobrze rozwinięte, przylegające, niezbyt długie.
8). Plecy – szerokie, niewyciągnięte, lekko opadające.
9). Skrzydła – przylegające, noszone na ogonie.
10). Ogon – umiarkowanie długi, zwarty, w jednej linii z plecami.
11). Nogi – krótkie, nieopierzone.
12). Rodzaje kolorów:
a). czarny, czerwony, żółty, srebrny, niebieski, niebiesko-płowy.
b). elementy barwne: głowa, okrągły i dość duży śliniak, ogon z górnym przykryciem i klin pod ogonem oraz 7-12 lotek w skrzydle.
Należy wiedzieć, że zakonniczki to gołębie żywotne, pełne temperamentu, odporne i dość samodzielne. Cechuje je świetnie rozwinięty instynkt macierzyński – bardzo troskliwie odchowują potomstwo. Choć nie są wybitnymi lotnikami, niezwykle efektownie prezentują się w powietrzu w czasie swobodnego lotu.
